به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

زلزله؛غول خفته زیر ایران زمین/ زلزله های مرگ بار 100 سال اخیر که ایران را عزادار کرد

تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۲۲۶۱۵

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یاسوج؛  زلزله شاخص ترین بلایای طبیعی با خسارات و هزینه های بسیار جانی و مالی بوده که فکر آن هم کافی است تا انسان را دچار نگرانی و اظطراب کند، بخصوص که در منطقه زلزله خیز هم باشد.

ایران به دلیل قرار گرفتن بر روی گسل های فعال همیشه با این پدیده دست به گریبان بوده است اما این دغدغه همیشگی هیچ گاه به برنامه ریزی منجر نشده است، بعد از زمین لرزه آه و افسوس است و چشم های نگران برای زمین لرزه دیگر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

زلزله های 100 سال اخیر که ایران را عزادار کرد

وقوع زلزله در سال 1288 در منطقه سیلاخور لرستان، زمین لرزه ای به بزرگی 7،4 ریشتر بوقوع پیوست که هشت هزار کشته و 64 تخریب روستا را به همراه داشت.

همچنین در سال 1309 زمین لرزه با بزرگی 7،4 ریشتر سلماس در آذربایجان غربی را لرزاند که در این زلزله بزرگ نیز 2 هزار و 514 نفر کشته و 60 روستا نیز تخریب شد.

دیگر زلزله ای که در سال 1339 با 6،7 ریشتر شهر لار استان فارس را لرزاند نیز 400 نفر کشته به دنبال داشت و تخریب 75 درصدی این منطقه را به دنبال داشت.

زمین لرزه بوئین زهرا نیز با شدت 7،2 ریشتر در سال 1341 با حدود 10 هزار نفر کشته به وقوع پیوست.

در سال 1347 نیز زمین لرزه ای به بزرگی 7،4 ریشتر دشت بیاض در استان خراسان را لرزاند که منجر به کشته شدن 10 هزار و 500 نفر و تخریب 61 روستا شد.

دیگر زلزله های اخیر در سال 1351 منطقه قیر در استان فارس با 6،9 ریشتر و چهار هزار کشته، در سال 1356 خورگو در استان هرمزگان با شدت هفت ریشتر و با 128 نفر کشته، زلزله طبس با شدت 7،7 ریشتر در سال نیز 19 هزار و 600 کشته و تخریب 16 روستا را به دنبال داشت.

همچنین در سال 1358 هم قائن در استان خراسان جنوبی با شدت 7،1 ریشتر لرزید که در اثر آن 130 نفر جان باختند.

یکی دیگر از زلزله های بزرگ در سال 1360 منطقه سیرچ استان کرمان با شدت 7،4 ریشتر که براثر آن یک هزار و 300 نفر کشته و 85 درصد شهر تخریب شد.

زلزله رودبار و منجیل در سال 1369 با شدت 7،4 ریشتر با 35 هزار کشته یکی از بزرگترین زلزله ها در کشور به شمار می رود.

در بیرجند هم در سال 1376 با شدت 7،3 ریشتر و یک هزار و 500 نفر کشته، در سال 1381 آوج استان همدان در اثر زمین لرزه با خسارات زیاد در شهر و روستاها روبه رو شد و شدت زلزله نیز 6،6 ریشتر بود.

زلزله بم در سال 1382 با قدرت 6،5 ریشتر که موجب مرگ 41 هزار نفر شد، شهر را با خاک یکسان کرد.

زلزله بعدی در سال 1383 در فیروزآباد استان فارس با شدت 6،3 ریشتر رخ داد که این زلزله منجر به ریزش کوه و خسارات زیادی شد، البته زرند کرمان هم در سال 1383 با شدت 6،4 ریشتر لرزید و 612 نفر در آن کشته و 10 روستا تخریب شد.

در فروردین سال 85 چندین زمین ‌لرزه که بزرگترین آن 6،3 ریشتر بود دورود در حوالی استان لرستان را لرزاند، این زمین ‌لرزه 84 کشته و یک هزار و 246 مجروح برجای گذاشت و موجب تخریب 30 تا 100 درصدی حدود 330 روستا از شهرستان‌ های دورود، بروجرد، خرم‌آباد و الشتر استان لرستان شد.

در سال 1389 نیز زمین لرزه ‌ای با شدت 4،9 ریشتر در شهرستان دورود رخ داد و بر اثر آن تعدادی واحد مسکونی در دورود دچار خسارت شدند و بیش از 100 زخمی برجای گذاشت.

دیگر زمین لرزه های بزرگ در ایران مربوط به 21 مرداد ماه سال 91، به بزرگی 6 و 6،2 ریشتر در اعماق درونی زمین شهرستان‌ های اهر، ورزقان و هریس در استان آذربایجان شرقی رخ داد که 245روستا را لرزاند و بیش از 300 کشته و بیش از پنج هزار زخمی و مجروح داشت.

21 فروردین 1392 زلزله ای به بزرگی 6،1 ریشتر استان بوشهر را لرزاند، همچنین بزرگترین زلزله نیم قرن گذشته زلزله 7،8 ریشتری در سراوان در 28 فروردین 1392 بود که برای این زمین لرزه 100 کشته و زخمی اعلام شد.

براساس آمارها حدود 21 مورد زلزله بزرگ در 100 سال اخیر در ایران رخ داده است که زمین لرزه شب گذشته کرمانشاه با قدرت 7،2 ریشتر می تواند به این آمار اضافه شود.

 

براساس آخرین اعلام سازمان پزشکی قانونی در پی وقوع زلزله 7.2 ریشتری چند شب‌گذشته در مرز ایران و عراق، تاکنون 433 جسد توسط پزشکی قانونی استان کرمانشاه معاینه و برای آنان جواز دفن صادر شده است.

عجیب است که با این همه زلزله و مرگ و میر هنوز کشور ما اقدامات اساسی برای ایمن سازی ساختمانها را به صورت جدی مورد توجه قرار نداده است!

هر روز زلزله های متعددی ایران را می لرزاند. شاید روزی بیش از ۶۰ مورد. عمدتا هم زیر ۴ ریشتر هستند. اما کدام منطقه از ایران بیشتر در معرض خطر زلزله و در کدام شهرها خطر لرزش دوباره آنها وجود دارد؟ اصلا باید از این زلزله های زیر ۴ ریشتر ترسید؟

ایران دارای گسل هایی مهمی همچون در زاگرس،  کازرون، دنا، میناب، اردل، زردکوه، گسل آغاجاری، گسل مارون، گسل های فعال در ایران مرکزی نیز در درونه، بینالود، میامی، ترود، انجیلو ، کلمرد، پشت‌ بادام ، قم- زفره، ایندس، دهشیر، سروستان، شهداد، کوهبنان، جرجافک، گلباف، نایبند و گسل های فعال در مناطق خاور و جنوب خاوری ایران     در نهبندان، بشاگرد، هریرود، کشف‌ رود، همچنین در استان های آذربایجان گسل ارومیه - زرینه‌رود، آستارا، تبریز، سلطانیه، همچنین گسل‌ های البرز، سمنان، مشاء - فشم، کندوان، شمال تهران، دامغان، عطاری است.

این گسل ها نیز دلیل اصلی بروز و وقوع زمین لرزه در شهرهای مختلف کشور است که تاکنون زمین لرزه های فراوانی در طول صد سال اخیر در ایران مشاهده شده است.

در این رابطه مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله می گوید: بر اساس آمار جمعیت شهرها در سال ۹۴، ۱۰ شهر جزو مهمترین شهرهای ایران شناخته شده اند. تهران با حدود ۸.۹ میلیون جمعیت، مشهد با حدود ۲.۹ میلیون، اصفهان با ۲ میلیون، کرج با حدود ۲ میلیون، تبریز با ۱.۹ میلیون، شیراز با ۱.۸ میلیون، اهواز با ۱.۴ میلیون، قم با ۱.۳ میلیون، کرمانشاه با ۱.۱ میلیون و ارومیه با حدود ۹۰۰ هزار نفر جمعیت از مهمترین شهرهای ایران هستند. به این ترتیب حدود ۱۵.۳ میلیون نفر از جمعیت ایران در داخل ۱۰ شهر اول ایران زندگی می کنند. از طرف دیگر برآورد می شود که حدود ۹.۹ میلیون نفر در حاشیه همین ۱۰ شهر اول ساکن هستند. بنابراین جمعیتی بالغ بر ۲۵ میلیون نفر در داخل و حومه همین ۱۰ شهر اول ایران زندگی می کنند. نکته مهم این است که بر اساس نقشه پهنه بندی خطر نسبی زلزله در ایران در فهرست ۱۰ شهر اول، فقط شهر اصفهان است که در رده خطر نسبی بالای زلزله قرار نمی گیرد. بنابراین، با کسر جمعیت اصفهان و حومه، حدود ۲۲ میلیون نفر از جمعیت (حدود ۲۸ درصد) از جمعیت ایران در سال ۹۴ در پهنه خطر نسبی بالا و در داخل و حومه شهرهای اصلی و پرجمعیت ایران زندگی می کنند.

این آمار نشان می دهد که ریسک زلزله در ایران به ویژه در مورد شهر های مهم و اصلی ایران بالاست. به این معنی که علاوه بر بالا بودن سطح خطر، با توجه به میزان در معرض بودن جمعیت زیاد و آسیب پذیری بالا در شهر های ایران، ریسک زلزله متاسفانه در شهر های بزرگ ایران بالاست. 

 

سالانه حدود ۲ هزار زلزله در ایران رخ می دهد

زارع  درباره اینکه ایران روزی چندبار می لرزد، می گوید: در ایران به طور متوسط سالانه حدود ۲۰۰ زلزله با بزرگای بین ۴ تا ۵، ۲۰ زلزله با بزرگای ۵ تا ۶، ۲ زلزله با بزرگای ۶ تا ۷ و در هر دهه ۲ زلزله با بزرگای بیش از ۷ مورد انتظار است و ثبت می شود.

زلزله با بزرگی کمتر از ۴ هنوز به طور مرتب ثبت نمی شود، چرا که پوشش شبکه لرزه نگاری با تعداد و چگالی یکنواخت از نظر تعداد ایستگاه یکسان در همه پهنه های مساحتی و جغرافیایی در کشور هنوز وجود ندارد. ولی می توان حدس زد که حدود ۲ هزار زلزله سالانه با بزرگای بین ۳ و ۴ در ایران رخ دهد، که در دهه گذشته به دلیل همین نقص در پوشش کامل شبکه لرزه نگاری حدود نیمی از کل رخداد ها یعنی حدود ۱۰ هزار، یا سالانه حدود یک هزار تا از این رویداد های کوچک ثبت و گزارش شده اند. با این حساب باید گفت که حدود ۶ زلزله با بزرگای ۳ یا بزرگتر در پهنه ایران رخ می دهد.

گسل های مهم و خطرناک ایران

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله مناطق زلزله خیز و خطرناک را این گونه بیان می کند: مناطق خطرناک از نظر رخداد زمین لرزه در پیرامون گسل های فعال ایران هستند. این گسل ها بیشتر در نواحی مرز بین کوه ها و دشت های ایران قرار گرفته اند. در راستا و مرزهای ساختار در نواحی البرز، زاگرس، کپه داغ، ایران مرکزی، حاشیه های کویر مرکزی ایران، آذربایجان، لوت و مکران مهمترین گسل های فعال ایران را می توان مشاهده کرد. 

به گفته زارع، آن گسل هایی که بتوان آنها را به عنوان گسل های لرزه زا (یا گسل لرزه زمین ساختی) با حداقل یک فعالیت لرزه ای در حدود ۱۰ هزار سال گذشته شناسایی کرد (که به آنها گسل های عهد حاضر یا هولوسن هم می گویند) از نظر کارشناسی مهمترند. 

زارع معتقد است، اگر بر روی چنین گسل های شناخت دقیقی از دوره بازگشت رخداد زلزله های مهم (با بزرگای بیش از ۶) وجود داشته باشد و به ویژه از آخرین رخداد زمین لرزه مهم مدت قابل ملاحظه ای هم گذشته باشد (و ما با نبود لرزه ای بر روی آن قطعه گسل مواجه باشیم) در آن صورت می توانیم گسل مذبور را به عنوان گسل خطر ناک و مهمتر در نظر بگیریم. به ویژه وقتی چنین وضعی در نزدیکی شهرهای پر جمعیتی مانند تهران، کرج، تبریز و مشهد برقرار باشد. 

 

تهران همیشه می لرزد

تهران گسل های فراوانی دارد که بزرگترین آنها در شمال و جنوب تهران فعال است و هر آن احتمال دارد، مثل انفجار یک بمب، تهران روی هوا برود.

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله با اشاره به اینکه تهران همیشه می لرزد، می گوید: در حال حاضر در شعاع ۱۰۰ کیلومتری از مرکز تهران سالانه حدود ۱۵ زلزله با بزرگای ۳ تا ۴ ثبت می شود. بنابراین اکنون پهنه تهران از نظر لرزه خیزی فعال است. تعبیرهای مانند روی هوا رفتن  تعابیری علمی نیستند به خاطر اینکه با واقعیت ها و مدل هایی که برای ترسیم کردن سناریو های ممکن برای رخداد زلزله بعدی می شناسیم همخوانی ندارند. ولی اینکه چه زمانی رخداد مهم بعدی در تهران رخ خواهد داد، هنوز کسی نمی داند و نمی تواند حدس بزند، ولی قراینی وجود دارد که می گوید که در پیرامون تهران در هر ۲۰۰ سال انتظار یک زلزله با بزرگای حدود ۷ وجود دارد.

زارع با توجه به آمارها می گوید: آمارها نشان می دهد، در پهنه شهری تهران کنونی و حومه آن می توانیم هر ۵۰۰ سال زلزله ای با بزرگای ۷ یا بزرگتر انتظار داشته باشیم. بنابراین با توجه به گذشت زمان نسبتا طولانی از آخرین رخداد های مهم در پیرامون تهران (اخرین رخداد مهم در حدود ۵۰ کیلومتری جنوب شرق تهران در ۱۳۸۴ میلادی در ورامین، و در شمال شرق تهران در سال ۱۸۳۰ میلادی رخ داده)، لازم است با دیدی محافظه کارانه نسبت به احتمال رخداد زلزله مهم بعدی حساس باشیم. 

زلزله های زیر ۴ ریشتر نشانه لرزه خیزی منطقه 

زارع معتقد است، زلزله های با بزرگای کمتر از ۴ریشترآسیب رسان نیستند، ولی می توانند نشانگر لرزه خیزی منطقه باشند و عملا روند لرزه خیزی در پیرامون گسل های منطقه را نشان می دهند. تمرکز این زلزله ها به صورت خوشه ای می تواند نمایانگر پهنه ای فعال در یک قطعه گسله باشد. بنابراین این زلزله های هم از دید زلزله شناختی و هم از نظر ریسک زلزله جالب و با اهمیت هستند.

برای ثبت و پایش این نوع زلزله ها وجود شبکه با تعداد زیاد دستگاه لرزه نگاری در کشور لازم است. برای رصد کامل زمین لرزه ها بزرگای ۳ تا ۴ در کل پهنه ایران به حدود ۴ برابر ایستگاه لرزه نگاری نسبت به تعداد کنونی نیاز است. البته در پیرامون شهر های مانند تهران و تبریز این حد از زلزله های تقریبا به طور منظم در حال حاضر - به دلیل وجود شبکه های محلی لرزه نگاری - ثبت و گزارش می شوند. 

زارع در پاسخ این سؤال که آیا از این زمین لرزه ها باید بترسیم یا نه، می گوید: اینکه ما از این زمین لرزه ها بترسیم یا نه به نحوه رویکرد ما با پدیده ای مانند زمین لرزه بستگی دارد. اگر برای رخداد زمین لرزه ها آماده باشیم، زلزله های با بزرگای کمتر از ۴ می تواند برای ما هشدار دهنده و صرفا نمایانگر روند و محدوده های فعال بر روی گسل های فعال باشند. اگر در مسیر آمادگی حرکت نکنیم، ترسیدن واکنش طبیعی ما خواهد بود. 

استانداردهای اهمیت ریشتر زلزله در کشورها

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله ایران درباره استانداردهای اهمیت ریشتر زلزله در ایران و دیگر کشورها می گوید: از نظر رخداد زمین لرزه مخرب، همه جای دنیا زلزله با بزرگای ۶ تا ۷ را شدید و زلزله ۷ تا ۸ را اصلی و زلزله بزرگ تر از ۸ را زلزله بزرگ می نامند. ولی اینکه مثلا یک زلزله شدید با بزرگای ۶ چقدر بر روی مناطق مسکونی در کشور های مختلف اثر می گذارد به تاب آوری آن کشور ها در مقابل رخداد زمین لرزه مربوط است.

در طی ۶۳ سال گذشته ، و از زلزله ۲۳ بهمن ۱۳۳۱ترود در جنوب شاهرود که در زمین لرزه ای با بزرگای ۶.۵ حدود یک هزار نفر کشته شدند، ما در هر زمین لرزه با بزرگی ۶ یا بیشتر که در پهنه ای مسکونی یا نزدیک شهر و روستاهایمان رخ داده است، متاسفانه تلفات داشته ایم. مگر آنکه کانون زلزله مزبور حدود ۳۰ کیلومتر یا بیشتر از پهنه های مسکونی ما فاصله داشته (مانند زلزله ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ مورموری ایلام با بزرگای ۶.۲ که تلفاتی نداشت) و یا کانون زلزله خیلی عمیق بوده (مانند زلزله ۲۷ فروردین ۱۳۹۲ سراوان با بزرگای ۷.۸ و ژرفای حدود ۷۵ کیلومتر، که البته یک نفر کشته داشت). در غیر این حالت ها ها ما معمولا تلفات داشته ایم (بعضی وقت ها مانند زلزله ۵ دی ماه ۱۳۸۲ بم تلفاتمان فاجعه باربوده است: حدود ۳۰ هزار نفر تلفات برای زلزله ای با بزرگای ۶.۵ که در پهنه شهری رخ داد)

 

کهگیلویه وبویراحمد تنها استان بدون لرزه نگاری در کشور

 

استان کهگیلویه و بویراحمد از لحاظ موقعیت جغرافیایی در زونی قرار دارد که از دیدگاه لرزه خیزی بسیار فعال و لرزه خیز ترین بخش ایران می باشد به عبارت دیگر زاگرس معدنی از انرژی طبیعی می باشد که می تواند هر سازه ضعیفی را که بدون آگاهی از لرزه خیزی ناحیه احداث شده باشد را به کام نابودی بکشاندهدف از برآورد خطر زمين لرزه، ارزيابی منطقی پارامترهای جنبش زمين در منطقه مورد نظر، بر اثر رويداد زمين لرزه در چشمه های لرزه ای بالقوه در مدت زمان معين، كه معمولاً عمر مفيد سازه است، می باشد. در واقع تحليل خطر زلزله مبنای ورود به فرآيند تصميم گيری جهت كاهش خسارات زمين لرزه می باشد. 

رئیس مرکز لرزه‌نگاری کشوری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران سال گذشته گفت: این استان نیازمند ایجاد ایستگاه لرزه نگاری است.

علی مرادی در نشست شورای اداری کهگیلویه و بویراحمد در یاسوج افزود: در این استان تعداد وقوع زمین لرزه به دلیل قرار گرفتن در منطقه زاگرس بالا است.

وی بیان داشت: این استان نسبت به سایر استانها لرزه خیزی بیشتری دارد و زلزله های بالای شش ریشتر نیز در این استان رخ داده است.

مرادی تصریح کرد: کهگیلویه و بویراحمد نیازمند سه ایستگاه لرزه نگاری در شهرهای یاسوج، دهدشت و گچساران است.

وی افزود: با توجه به اطلاعات مرکز لرزه‌نگاری کشوری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در این استان باید سه ایستگاه لرزه‌نگاری احداث شود.

رئیس مرکز لرزه‌نگاری کشور یادآور شد: کهگیلویه و بویراحمد در نزدیکی چند گسل مختلف قرار دارد.

مرادی اظهار داشت: گسل زاگرس، گسلهای دنا، گسل کازرون، گسل میشان و گسل جبهه کوهستان این استان را در معرض زلزله قرار داده است.

وی بیان داشت: در حال حاضر ۱۱۷ ایستگاه زلزله‌نگاری در کشور وجود دارد.

مرادی هزینه نصب و راه‌اندازی هر ایستگاه لرزه نگاری را ۲۵۰ میلیون تومان عنوان کرد و افزود: با همت مسئولان استانی باید در راستای احداث ایستگاههای لرزه نگاری در استان برنامه ریزیهای لازم انجام شده و اعتبار لازم اختصاص یابد.

اما با گذشت یک سال و چند ماه از این خبر هنوز هیچ اقدامی برای نصب ایستگاه لرزه نگاری در کهگیلویه وبویراحمد که مداوم شاهد وقوع زلزله های چند ریشتری در آن هستیم صورت نگرفته است.

۸۰ درصد شهرهای ایران در خطر زلزله 

با این حال مهدی ایرانمنش کارشناس زلزله معتقد است: با توجه به زلزله های زیادی که در ایران رخ می دهد، بیش از ۸۰ درصد یا بیشتر شهرهای ایران در خطر زلزله هستند. ایران جزو کشورهای پر خطری است که بیشترین قربانیان را در زلزله دارد و در مورد ایران دیگر جایز نیست بگوییم که زلزله اتفاق نخواهد افتاد و احتمال آن کم است. نمونه آن آذربایجان است که بعد از هزارو خرده ای سال زلزله اتفاق افتاد. پس بنابراین باید حساس باشیم و به موضوع زلزله فکر کنیم.

ایرانمنش معتقد است، زلزله در تهران حتما اتفاق خواهد افتاد و از مردم می خواهد که همیشه نسبت به موضوع زلزله حساس بوده و آماده باشند. 

به گفته ایرانمنش هر یک از گسل ها با ویژگی های خاص خود می توانند به نوعی خطرآفرین باشند. گسل شمال به دلیل برج سازی های فراوانی که در این منطقه انجام شده و کوچه ها هم تنگ است. احتمال اینکه ماشین های آتش نشانی و اضطراری نتوانند خودشان را وارد کوچه ها کنند، هست. با وجود اینکه تراکم در این منطقه کم است ولی برج سازی زیاد است. گسل جنوب هم به دلیل بافت فرسوده آن مورد توجه است به خصوص در منطقه ۱۶ نازی آباد زیرا تقاطع گسل مشاء و جنوب است. گسل مشاء هم گسلی است که از سمت شرق می آید و زلزله فیروزکوه متصل به این گسل است.

گزارش از مرضیه سادات غلامی

انتهای پیام/س

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۲۲۶۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پس‌لرزه‌های جنبش دانشگاه کلمبیا و بمب‌ساعتی در دفتر دموکرات‌ها

پایگاه اینترنتی روزنامه ایزوستیا روز یکشنبه در این باره نوشت: تظاهرات ضد اسرائیلی در محوطه ۲۳ دانشگاه و دانشکده مهم آمریکا ادامه دارد. چند هفته پیش اوضاع تحت کنترل به نظر می‌رسید، اما اکنون در برخی از دانشکده‌ها تجمعات با درگیری همراه است و استادان طرفدار اسرائیل از دسترسی به دانشگاه‌ها محروم هستند.

در ادامه این گزارش آمده است: برای ایالات متحده آمریکا که در آن، حمایت از دولت یهود بخشی جدایی ناپذیر از چشم انداز سیاست خارجی برای دهه‌ها بوده است، این یک پدیده اجتماعی کاملاً جدید است که مقیاس آن، همانطور که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، گسترش خواهد یافت.

ایزوستیا در ادامه نوشت: تشدید بحران فلسطین و اسرائیل و عملیات نظامی (رژیم صهیونیستی) در نوار غزه شکاف دیگری را در جامعه آمریکا ایجاد کرد، جایی که شاید کمترین انتظار از آن وجود داشت.

این رسانه روس افزود: دانشجویان چادر‌هایی در محوطه دانشگاه‌های مهم آمریکا برپا و راهپیمایی‌ها و سخنرانی‌هایی برگزار می‌کنند که در آن از رهبری دانشگاه‌ها می‌خواهند تا هرگونه همکاری با اسرائیل را متوقف کنند. این تظاهرات‌ها اغلب به درگیری با دانشجویان طرفدار اسرائیل و مداخله پلیس ختم می‌شود.

ایزوستیا در ادامه با اشاره به موج بازداشت دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات ضداسرائیلی افزود: دستگیری ها، اما به هیچ وجه بر اوضاع تاثیری نداشت. در مقابل، سازمان دانشجویان برای عدالت در فلسطین، چند صد دانشجو را از دانشگاه‌های برکلی و هاروارد به «تظاهرات همبستگی» آورد.

این رسانه روس در ادامه نوشت: در کانون این تقابل و رویارویی، ریاست دانشکده‌ها قرار دارند که تلاش می‌کنند تا یک کار غیرممکن را انجام دهند. آنها از یک سو، برای تحت کنترل نگه داشتن اعتراضات رو به رشد دانشجویی و به طور همزمان جلوگیری از جلوه‌های اجتناب‌ناپذیر یهودی‌ستیزی تلاش می‌کنند و همچنین برای جلوگیری از خروج حامیان مالی دانشکده‌ها که اکثریت قریب به اتفاق آنها حامیان سیاسی (رژیم) اسرائیل هستند.

بازداشت بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه‌های آمریکا

روزنامه راسیسکایا گازتا نیز در گزارشی نوشت: از ۱۸ آوریل، زمانی که دانشگاه کلمبیا از پلیس نیویورک خواست تا اردوگاه فعالان حامی فلسطین را پاکسازی کند، بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه‌های ایالات متحده دستگیر شده اند.

این روزنامه به نقل از ان بی سی نیوز نوشت: دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات خواسته‌هایی همچون ممنوعیت فروش دارایی‌ها به شرکت‌هایی که می‌توانند از جنگ غزه سود ببرند، مطرح کرده‌اند.

در پی این فشارها، آن کاد رئیس دانشگاه ایالتی پورتلند اعلام کرد: این دانشگاه دریافت "هدایا یا کمک‌های مالی بیشتر" از شرکت بوئینگ را متوقف می‌کند. دانشجویان عضو جنبش همبستگی برای حقوق برابر فلسطینی‌ها شرکت بوئینگ را به "همدستی در اشغال و نسل کشی در فلسطین" متهم کردند.

رسوایی دانشگاه‌های آمریکا به دنبال سرکوب اعتراضات

روزنامه کامرسانت دیگر روزنامه چاپ مسکو نیز نوشت: دانشگاه‌های آمریکایی در کانون رسوایی به خاطر سرکوب اعتراضات دانشجویان طرفدار فلسطین در محوطه دانشگاه قرار دارند.

به نوشته این روزنامه، بهره‌گیری دانشگاه کلمبیا از پلیس برای متفرق کردن چادر‌های حامیان فلسطین و تعلیق موقت دانشجویان عضو جنبش همبستگی با مردم غزه، تنها باعث التهاب بیشتر و تظاهرات‌ها با قدرتی تازه آغاز شد. برخی اساتید نیز به تظاهرات پیوستند و از آزادی تجمعات حمایت و اقدامات رئیس دانشگاه را محکوم کردند.
بر اساس این گزارش، شاهدان عینی گفتند که برخی از تظاهرکنندگان شعار می‌دادند: ما خواستار آن هستیم که تل‌آویو به آتش کشیده شود.

در ادامه این مطلب آمده است: مرکز تظاهرات حامی فلسطین، دانشگاه کلمبیا در نیویورک بود، جایی که سابقه فعالیت‌هایی همچون مخالفت با جنگ ویتنام و نیز اعتراض به رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را در کارنامه دارند.

کامرسانت در ادامه نوشت: اردوگاه‌های خیمه‌ای در ده‌ها محوطه دانشکده‌های آمریکا از آن آربور تا بوستون ایجاد شده است. در دانشگاه ییل در ۲۲ آوریل، پلیس ۴۷ نفر را به دلیل شعار‌های طرفدار فلسطین که در ایالات متحده تندروانه و ضدیهود تلقی می‌شوند، بازداشت کرد. به عنوان مثال، شعار «از رودخانه تا دریا» که اساساً فراخوانی برای نابودی کشور اسرائیل است، از جمله آنهاست.

دانشگاه پیشرو آمریکا به کانون ضداسرائیل تبدیل شد

پایگاه خبری لنتا نیز در گزارشی نوشت: دانشگاه کلمبیا به عنوان یکی از دانشگاه‌های پیشرو آمریکا به کانون تجمعات ضداسرائیلی تبدیل شده است.
این رسانه روس افزود: ۱۸ آوریل تظاهرات در محوطه دانشگاه کلمبیا آغاز شد که منجر به دستگیری بیش از ۱۰۰ نفر شد. معترضان خواستار آتش بس در نوار غزه و توقف حمایت از اسرائیل توسط دانشگاه کلمبیا هستند. تعدادی از معترضان در محوطه دانشگاه چادر برپا کردند.

زلزله در دانشگاه‌های آمریکا

پایگاه خبری بلتا روسیه نیز نوشت: همزمان با گسترش اعتراضات دانشگاهی علیه جنگ غزه، ایالات متحده دستگیری‌های گسترده‌ای را در دستور کار قرار داده است.
این رسانه روس نوشت: مسئولان آمریکا در تلاش هستند تا اوضاع را آرام کنند. جنبش اعتراضی دانشجویی هفته گذشته پس از ورود پلیس نیویورک به محوطه دانشگاه کلمبیا و دستگیری بیش از ۱۰۰ دانشجو در کانون توجه قرار گرفت. جنبش دانشجویان دانشگاه کلمبیا برای عدالت در فلسطین بیانیه‌ای را در ۲۱ آوریل منتشر کرد که در آن آمده بود که آنها به شدت هر شکلی از نفرت یا تعصب را رد می‌کنند.

در ادامه گزارش بلتا آمده است: پس از وقایع اخیر در فلسطین، تظاهرات و بحث‌های داغ در مورد درگیری اسرائیل و غزه و آزادی بیان، دانشگاه‌های آمریکا را تکان داده است. علاوه بر این، اعتراضات گسترده تری در ایالات متحده در رابطه با رویداد‌های خاورمیانه صورت گرفت. فعالان طرفدار فلسطین راه‌ها را مسدود کردند و دسترسی به فرودگاه‌ها از جمله فرودگاه بین المللی اوهار در شیکاگو و فرودگاه بین المللی سیاتل-تاکوما و همچنین پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو و پل بروکلین در نیویورک را محدود کردند.

بایدن گیج شده است

پایگاه خبری شبکه تلویزیونی ان تی وی روسیه نیز با اشاره به گسترش یافتن اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر آمریکا نوشت: معترضان، دولت بایدن را به حمایت از اسرائیل متهم می‌کنند.

این رسانه روس در ادامه نوشت: هم اینک پرچم‌های فلسطین در همه دانشگاه‌های برجسته آمریکا به اهتزاز درآمده و شعار‌های ضد اسرائیلی به گوشی می‌رسد. در این میان، پلیس از گاز اشک آور و گلوله‌های پلاستیکی برای متفرق کردن معترضان استفاده و ده‌ها نفر از جمله رئیس دانشکده فلسفه و استاد اقتصاد دانشگاه آتلانتا را بازداشت کرد.

در ادامه گزارش شبکه تلویزیونی ان‌تی‌وی آمده است:‌به نظر می‌رسد کاخ سفید اصلاً نمی‌داند که چگونه به این همه واکنش نشان دهد. این کشور از یک سو با ارسال تسلیحات به اسرائیل کمک می‌کند و از سوی دیگر دانشگاه‌های آن به پایگاه احساسات ضد اسرائیلی تبدیل شده است. بایدن گیج شده است.

ان‌تی‌وی در ادامه اظهارات جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا را بازتاب داده که گفته است: من اعتراضات ضد یهود را محکوم می‌کنم، به همین دلیل برنامه‌ای برای مقابله با آن ایجاد کردم. من همچنین کسانی را که نمی‌دانند چه بر سر فلسطینی‌ها می‌آید، محکوم می‌کنم.

بمب ساعتی در دفتر حزب دموکرات

این رسانه روس در ادامه نوشت:، اما آیا رئیس جمهور آمریکا می‌تواند همزمان این دو ادعا را مطرح کند؟ جناح راست بر این باور است که دموکرات‌ها با چشم پوشی از جنبش حامیان فلسطین، بمب ساعتی را در دفتر حزب خود کار گذاشته اند. معترضان طرفدار فلسطین، جو بایدن را چیزی جز "جو نسل کشی" نمی‌نامند و در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا، به او رای نمی‌دهند.

خبرگزاری آر ب کا نیز در گزارشی نوشت: موجی از اعتراضات طرفدار فلسطین پس از متفرق کردن یک اردوگاه چادری در محوطه دانشگاه کلمبیا توسط پلیس در ۱۹ آوریل، ایالات متحده را فرا گرفته است.

این رسانه روس افزود: بر اساس آخرین اطلاعات وزارت بهداشت فلسطین و نیز آژانس امداد و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی موسوم به «آنروا»، تعداد کودکان کشته شده در نوار غزه در ۶ ماه گذشته از تعداد کودکان کشته شده در درگیری‌ها در سراسر جهان در چهار سال گذشته بیشتر شده است.

در ادامه گزارش آر ب کا آمده است: جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا که مدت‌ها از نتانیاهو حمایت می‌کند، در اوایل آوریل از اقدامات ارتش اسرائیل در نوار غزه به شدت انتقاد کرد و رویکرد کنونی نخست وزیر اسرائیل در قبال درگیری را اشتباه خواند.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا